Moje szczęście

Roztargniony, chwilami zalany zwątpieniami…

Szukając go tam gdzieś między wierszami.

Widząc je w uśmiechu dziecka i jesiennych liściach.

W deszczu, w Słońcu, w winogron kiściach.

Tylko w szczerych  rzeczach i czynach.

Wabi i nęci w swe sieci powoli, i cieszy.

Zielonym światłem jest dla pieszych.

Kryje się w człowieku dobrej woli.

Smucić się długo nie pozwoli.

W orzechowych włosach i bladych licach.

W skórze aksamitnej i poszerzonych źrenicach.

W blasku Gwiazdy Zarannej i w objęciu Chrystusa.

W muzycznych pląsach harmonijkowego bluesa.

Tam je znajduję.

Kazimierz Kaczorowski

14.10.14 (edytowano).